تقلیل مساله ی خوزستان به آب معدنی های نیم لیتری
تقلیل گرانِ تاریک فکرِ کراوات زده ی شیش تیغ کرده ی شیک و پیک یا کلباسی های کله پوکِ نان به نرخ روز خور که همه ی مصایب و فجایع و مسائل را تا سر حد قامتِ کوتاهِ اندیشه خود تنزل می دهند این روزها سوزنشان در جمع کردن آب معدنی گیر کرده است.
چرا میگویم این گونه امداد ها تقلیل گرایی است؟ لطفا خوب دقت کنید
وقتی صحبت از آلودگی هوا می شود، فورا آمار های کذایی از کشورهای غربی رو کرده و سپس ادعا می کنند که بله این تقصیر مردم است اگر آنان با ماشین شخصی عبور و مرور نکنند چنین نمی شود (دقت کنید من نمی گویم فی المثل عبور و مرور با خودروهای شخصی در آلودگی هوا بی تاثیر است نه، اما میگویم که اینها حرف های راست را غلط و نابجا زدن است، بی توجهی به جغرافیای «سخن» است)
یا هنگامی که بحث از آوارگی و بی خانه-مانی و عریانیِ بخش اعظمی از جامعه ی هشتاد میلیونی می شود، عده ای فورا طرحِ دیوار مهربانی ها را راه می اندازند و عملا تبدیل به مزدورانِ بی مزد و منتِ سیستمی می شوند که مسببِ اصلی این وضعیت است و از این شو-های مضحک حمایت میکند تا احساسِ گناه را به بطن خودِ جامعه انتقال دهد و خود از مسئولیت شانه خالی کند!
یا وقتی سخن از احتکار می شود، لمپنی هایی مثل مهران مدیری و بهنوش بختیاری و …ِ را جلو می اندازند تا شعارهای کلیشه ای بدهند و محتکران را بی انصاف بخوانند بعد هم هر جا سرشان را در دوربین کردند (که تمام هویتشان به همان دوربین است و بس) باد در غبغب کرده و پز دهند که بله ما همیشه طرفِ مردم بوده ایم!
در رابطه با مساله ی خوزستان نیز همینطور است. مشکل و مطالبه ی مردم صرفا آب معدنی نیست و نباید این احساس مسئولیت از دولت سلب شده و تبدیل به “احساس گناه” برای مردم شود و نهایتا تقلیل پیدا کند به عرعورهای تتلو و کلباسی ها و… و جمع کردن چند آب معدنی نیم لیتری…
دقت کنید نمی گویم نباید برای خوزستان هیچ آبی ارسال کرد… میگویم مساله نباید توسط این لمپن های نامتفکر تا این حد تقلیل یافته و مطالبه از مسیر اصلی اش که در سطح کلان و سیستماتیک است خارج شود.
بله فجایعی مثل مساله ی خوزستان و یا احتکار و فقر و عریانی و آوارگی و آلودگیِ هوا و … ارتباط مستقیم دارد با “سازوکارِ کلانِ اقتصادی و منطقِ تولید و توزیعِ کالا” و “پیوندِ وثیقش با رانت و چپاول و امتیاز دهی و ژنِ خوب” و … نهایتا “ساختاری مقررات پرست و سهل انگار و سخت گیر و متناقض و ایدئولوژیک و پخمه پرور و پاچه-خوار-استخدام-کن و نابغه-کش و بی در و پیکر”!
ابوذرشریعتی
