آنچه که پوپر به ما می آموزد

▪️آیا افکار و ایده ها و یافته های ذهنی ما آنقدر اعتبار دارند که با تکیه بر آنها به کارهای بزرگ و حساس و خطیر مبادرت کنیم؟ آیا در حیطه برنامه های شخصی نیز با اعتماد به یافته های ذهنی خود، هر گونه ریسکی را متقبل می شویم و به کارهای بزرگ دست میزنیم یا اینکه تردید و دودلی هم داریم و احیانا در تصمیم نهایی محافظه کارانه تر عمل می کنیم؟

فایده اینگونه پرسشها چیست؟ شاید فایده آنها این است که در یقین ما از قدرت و دقتِ عقل بشری تردیدی ایجاد می کنند و بر اسب سرکشِ  برنامه ریزی های عقل محور لگام می زنند. پوپر این موضوع را به بهترین شکل ممکن صورتبندی کرده است.

▪️کارل پوپر اندیشمند مورد علاقه من است که با گذشت سالها از مطالعه آثار او مخصوصا خواندن کتاب ماندگارش “جامعه باز و دشمنان آن” ،  نه تنها ذره ای از علاقه ام به او کم نشده، بلکه پیچ و تابهای زندگی و حوادث سیاسی و اجتماعی هم این ایده ها را در ذهن و ضمیرم پررنگ تر هم ساخته است.

با وجود علاقه و اعتقاد شدیدی که به اقتصاد بازار آزاد دارم و علیرغم سوسیالیست بودن پوپر در اقتصاد، عصاره اندیشه او یعنی ضدیت با آرمانگرایی و گوشزد کردن مخاطرات اتکای بیش از حد بر یافته های عقل بشری در طراحی نهادهای اجتماعی، همواره به مثابه معیاری مهم و کلیدی در نگاهم به جریانهای فکری و سیاسی حضور داشته و در شناخت آنها راهنمایم بوده است. چکیده این رویکرد را در جمله مشهور پوپر می توان یافت :

آنهایی که به دنبال ایجاد بهشت بر روی زمین هستند، در نهایت جهنم می آفرینند.

▪️مطالعه آثار این اندیشمند بزرگ و لیبرال تاثیر شگرفی بر زندگی و شخصیت فرد هم دارد. در قدم اول باور قطعی و یقین بیش از حد به یافته های ذهنی و مواضع فکری و سیاسی اش سست می شود و بر اساس اصل ابطال پذیری پوپر به این نقطه می رسد که این باورها وحی مُنزَل نیست و ممکن است با آمدن شواهد جدید، ابطال شده و از ذهنم پاک شوند. چنین فرایندی دافع تعصبات بیجا و خودحق پنداری های کودکانه است که مصیبت جامعه امروز ما و مبتلابه افراد، حتی در قشر تحصیلکرده است.

آموزه مهم دیگر وی برای ما، اجتناب از گرایش به اتوپیا و پذیرش این نکته کلیدی است که جامعه همواره ملغمه ای از خوبی و بدی و زیبایی و زشتی است و هیچ کنش جمعی و فردی نمی تواند این خصلت دیرپای جوامع انسانی را از بین ببرد و آرمانشهری نوین برپا کند و آنچه که امکان تحقق دارد، جامعه ای نسبتا بهتر است نه جامعه کاملا عاری از بدی و پلیدی.

نجات بهرامی

@bahraminejat

Related posts

پوپولیسمی که نه نان می‌دهد، نه آزادی

معرفی و دانلود کتاب: سال‌های سراب، نجات بهرامی

کودکان ایران، از حیات طیبه تا کار در چهارراهها!

این وب سایت از کوکی ها برای بهبود تجربه شما استفاده می کند. ما فرض خواهیم کرد که شما با این مسئله موافق هستید ، اما در صورت تمایل می توانید انصراف دهید. بیشتر بخوانید