نویسندگان

به تازگی رسانه وزین «فردای اقتصاد» اقدام به برگزاری چند نشست درباره موضوع «قانون و حاکمیت قانون» نموده است که باید آن را به فال نیک گرفت و خردمندی در انتخاب این سرفصل را ستود. (۱) در نگاه نخست، میهمانان این نشست‌ها جملگی بر منزلت

انگیزه نوشتن این یادداشت سوال مکرری است که بارها شنیده‌ام؛ در مورد اقتصاد چه بخوانیم؟ پاسخ من به این سوال عمدتا پاسخ‌هایی پراکنده به فراخور نیاز سوال کننده بوده است اما مدتی پیش تصمیم به گردآوری پاسخی جامع تر برای این سوال گرفتم اما شرایط

در کتاب اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی نوشته بهمن امویی خاطره ای از مرحوم عزت الله سحابی ذکر شده است که یادآوری آن خالی از لطف نیست. ایشان می گوید که زمانی از آیت الله محمد حسین بهشتی (از چهره هایی که مهمترین نقش را تدوین

در مواجهه نظری با «جنبش زن زندگی آزادی»، با چند رویکرد عمده رو‌به‌رو هستیم. هر کدام از این رویکردها، استنباط و تفسیر متفاوتی از مضمون آن دارند و هر کدام از دریچه‌ای متفاوت به این رویداد اجتماعی می‌نگرند و هر کدام به استناد مضمون مستنبط

بین آزادی‌های فردی و اختیارات دولت/حکومت نسبتی معکوس وجود دارد. یعنی هر چه دامنۀ اختیارات دولت بیشتر شود، آزادی‌های فردی محدودتر می‌شود. بنابراین، کسب آزادی‌های فردی یعنی محدود شدن اختیارات دولت. اساساً «آزادی» به معنای «آزادی در برابر حاکمیت» است. بنابراین آزادی یعنی محدود کردن

یک تومان سال ۱۳۵۵، آخرین سال عادی پیش از تغییر نظام حکمرانی کشور به جمهوری اسلامی، از حیث قدرت خرید، برابری می‌کند با ۵،۹۸۰ تومان شهریورماه سال ۱۴۰۱.[۱] یعنی اگر در این مدت، درآمد هر فرد ایرانی همگام با افزایش سطح عمومی قیمت‌ها به همان اندازه۵،۹۸۰

در سال های پیش از انقلاب اسلامی عرف زمانه تنوع پوششی در میان مردان و زنان شکل داده بود به طوری که افرادی با پوشش های متفاوت در کنار هم و بدون هیچ مشکلی با هم زندگی میکردند. با پیروزی انقلاب اسلامی، انقلابیون دوآتشه که

مشخّصۀ جنبش بابک خُرّمدین،خصیصۀ فرا قومی و فرا منطقه ای آن بود چندانکه اقوام دیگر-خصوصاً کُردها -و خُرّمدینان شهرهای گرگان، اصفهان،فارس، لُرستان،همدان، ری و خراسان در آن شرکت داشتند. «یک روز شاهی بِه از ۴۰ سال بردگی است. مهم نیست که زنده بمانم یا بمیرم،