بسیاری از والدین چیز زیادی از “هوش هیجانی” (Emotional Intelligence) نمی‌دانند و شاید نام آن را هم نشنیده باشند.
این‌که با عواطف و هیجانات کودکان‌مان از قبیل غم، خشم، ترس، اندوه و … چه‌گونه مواجه بشویم تاثیر به‌سزایی در پرورش کودکان‌مان خواهد داشت و موفقیت و شادابی آینده کودکان‌مان بسیار زیاد به نحوه‌ی مواجهه ما با هیجانات کودکان‌مان بستگی دارد.
“جان گاتمن” در کتاب “پرورش هوش هیجانی در کودکان” به این موضوع می‌پردازد.
هر چند از زمان انتشار این کتاب (۱۹۹۷) زمان زیادی می‌گذرد اما خواندن این کتاب بسیار سودمند است.
جان گاتمن،پژوهشگر و روانشناس آمریکایی، والدینی را که توانایی برخورد مناسب با هوش هیجانی کودکان خود ندارند را به سه قسمت تقسیم می‌کند:
“والدین بی‌توجه” (dissmissing parents) که اساسا به هیجانات منفی و احساسات فرزندان‌شان بی‌توجه‌اند و دیگری “والدین ناراضی” (disapproving parents) که برخوردشان با احساسات منفی کودکان‌شان از منظر سرزنش و نصیحت است و دسته‌ی سوم “والدین آسان‌گیر” (laissez-Faire parents) هستند که نسبت به هیجانات فرزندان‌شان حساسیت دارند و آن را می‌پذیرند و با آن هم‌دلی می‌کنند اما در زمینه هدایت و کنترل رفتارهای ناشی از آن آگاهی ندارند و قادر به کنترل آن نیستند.
همه والدینی که نسبت به احساسات و عواطف و هیجانات فرزندان خود حس هم‌دلی دارند اما در مورد هوش هیجانی و برخورد مناسب با آن چیز زیادی نمی‌دانند به این شق سوم تعلق دارند.
جان گاتمن در این کتاب خواندنی که ترجمه خوبی هم دارد با مثال‌های فراوان، شیوه برخورد مناسب با هوش هیجانی کودکان را آموزش می‌دهد.
کتاب خواندنی Emotional Intelligence نوشته دانیل گلمن، پژوهشگر و نویسنده آمریکایی، یکی از کتاب‌های سودمند دیگری است که در این حوزه خواندنی است که وقتی دیگر آن را معرفی خواهم کرد.
✅ @behzadmehrani77
