♦️۱-این «ETF» که میگن چیه؟
صندوق «دارا یکم» چیه؟
یک سبد دارایی از سهام شرکت‌های مختلف دارین. اون رو به صورت واحدهای همگن و مشابه تقسیم می‌کنین و به متقاضیان می‌فروشین، در واقع شما یک ETF دارین.
در نتیجه دارنده مثلا ۲٪ از واحدها، در ۲٪ مجموع جبری سود همه اون شرکت‌های سبد شریکه.
منتها عرف اینه که ETFها در دنیا مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری خودمون، صرفا به چشم سبد دارایی به بهشون نگاه می‌شه و فقط دنبال بازده بیشتر هستن و نقشی تو اداره اون دارایی‌ها ندارن.
اما اتفاق منحصر به فرد این ETFهای ایرانی مورد بحث،
(که اولی‌اش ۱۷٪ از
بانک‌های «ملت» و «تجارت» و «صادرات» و بیمه «البرز» و ۱۱٪ از
بیمه «اتکایی امین»ه)،
اینه که «وزارت اقتصاد» به عنوان مالک فعلی‌شون عملا نماینده شخصی حقوقی‌ایه که مدیران شرکت‌های موجود در این ETF
رو تعیین می‌کنه یعنی «دولت»!
مثل بقیه صندوق‌ها و بنگاه‌های قابل معامله در بورس، این صندوق هم باید یک نماد داشته باشه، که اسم اولی‌اش شده: «دارا یکم».
♦️۲-چرا دولت می‌خواد بفروشه؟
چون طبق قانون بودجه سال ۹۹، دولت می‌بایست مقداری از دارایی‌های دولتی رو واگذار کنه وگرنه دچار کسری بودجه می‌شه.
♦️۳-«پذیره‌نویسی» یعنی چی؟
وقتی هر دارایی‌ای مثل بنگاه یا هر دارایی قابل‌معامله دیگه‌ای در بورس نباشه، برای اولین بار ورود باید پذیره‌نویسی بشه.
یعنی شبیه گرفتن وام، شما می‌رین بانک و محضر کاغذهایی رو امضا می‌کنین تا متعهد بشین، پول اون دارایی رو می‌دین.
منتها به جای پول و اعتبار شما سهام گرفتین.
♦️۴-فرق پذیره‌نویسی با «عرضه اولیه» چیه؟
پذیره‌نویسی معمولا یک روال اداری در بانک، ثبت شرکت‌ها و ثبت اسناد داره و مالک در این مدت منتظر خریداران می‌مونه و تا این چند روز یا حتی چند هفته‌ای طی نشه،
سهام شرکت در بازار معامله نمی‌شه،
اما در «عرضه اولیه» بلافاصله سهام قابل خریدنه.
♦️۵-«امیدنامه» چیه؟
همانند شرکت‌ها که برای آگاهی سایرین از «اهداف، نشانی، دارایی‌ها،…» «اساس‌نامه» منتشر می‌کنند،
صندوق‌هایی مثل ETF نیاز به اساس‌نامه دارن.
سوای اون در متنی به اسم «امیدنامه»،
جزییات دیگه‌ای مثل
استراتژی صندوق برای کسب بازدهی بیشتر و
اطلاعات مدیران و سهام‌شون و حقوق و دستمز‌دشون، تجربه و تحصیلات‌شون و کارمزدهایی که دریافت می‌کنن، نوشته شده.
♦️۶-چرا دولت براش ۲۰٪ تخفیف می‌ده؟
چون طبق توضیحات دولت،
اولا قراره قیمت نهایی میانگین قیمت سهم در
«۳۰ روز منتهی به روز» فروش باشه،
دوما قراره که فروشنده تا دوماه نتونه سهم‌اش رو بفروشه،
پس یک «عدم اطمینان» پیش می‌آد.
چون معلوم نیست در طی ۳۰ روز چه نوسانی رخ خواهد داد و
باز هم معلوم نیست که
تا دو ماه آینده قیمت چه تغییری بکنه و خریدار چقدر سود یا ضرر کنه،
پس دولت سعی کرده با این تخفیف قدری از اون ریسک رو پوشش بده.
سوما دولت دوست داره، قیمت برای خریدار جذاب باشه تا زودتر فروش بره تا از فرصت پیش اومده الان که قیمت‌ها در بورس بالا رفتند، استفاده کنه.
♦️۷-دولت داره کار خوبی می‌کنه؟
بستگی به تعریف‌مون از «کار خوب» داره.
➖اگه هدف
«حفظ ارزش دارایی مردم»
(که در اختیار دولته) و
«رفع کسری بودجه امسال» باشه،
بهترین کار رو می‌کنه و به موقع هم وارد شده چون بعیده با مشابه قیمت‌های این روزهای بازار سرمایه بشه در آینده این‌ها رو فروخت.
➖اما اگه منظور از کار خوب،
افزایش بهره‌وری با
«خصوصی‌سازی از طریق مالکیت مردم»ه؛
نه خوبه نه بد،
چون چیزی در این زمینه تغییر نخواهد کرد،
چون دولت هم‌چنان اختیار صندلی‌های هیئت‌مدیره و در نتیجه اداره شرکت‌ها رو در دست خواهد داشت.
صحبت‌هایی هه هست که صندلی‌های مدیریتی این شرکت‌ها،
قراره بعدا به سهام‌دارها واگذار بشه که اگه عملی بشه،
خب خیلی برای اقتصاد بهتر و مطلوب‌تر خواهد شد.
@AminKavei
https://t.me/AminKavei/147
