همه‌ی ما در زندگی، دچار روزمرگی‌های ناخوشایندی می‌شویم، که راه گریزی برایشان وجود ندارد. گاهی بیشتر از همیشه در این روزمرگی‌ها غرق می‌شویم و درنهایت آنها به کابوس‌هایی رقت‌انگیز تبدیل می‌شوند که فرساینده‌ی روح و روان هستند. اکسلر هم در این گرداب بی‌حاصل افتاده و افکار پوچش او را احاطه کرده‌اند.
