◀️دوران محنت و دشواری علاوه بر زمان صبر و تحمل و کمک به دیگران، دوران درس‌آموزی از روال‌ها و فرایندها و سیاست‌های گذشته نیز هست. همه‌گیری کُرونا و خسارات عظیم انسانی و مادی آن اکثر افراد را به تجدید نظر در سیاست‌ها و باورهایشان وادار خواهد کرد. در این نوشته به ده درس کوتاه از این دوران برای آن تجدید نظر اشاره می‌کنم.
📍درس اول: کمونیسم و اسلامگرایی نه تنها خطرناک بلکه مرگبارند
دولت‌های کمونیستی و اسلامگرا نه تنها عامل فقر و نکبت، سرکوب آزادی‌ها و نافی کرامت انسان‌ها بلکه تهدید کننده‌ی بهداشت انسان‌هایند و جان افراد را حتی بدون مخالفت با آنها می‌گیرند. رفتار دو دولت کمونیستی چین و دولت اسلامی در ایران در پنهانکاری در مورد این ویروس و عدم اطلاع‌رسانی از مخاطرات آن و عدم همکاری با دیگر کشورها در به اشتراک گذاشتن ویروس و یافتن دارو باعث کشتار ده‌ها هزار نفر در سراسر عالم و خسارات چند ده تریلیون دلاری به اقتصاد جهانی شده است. فراموش نکنیم که ایرانیان بدون آنکه بدانند حامل این ویروس به حداقل بیست کشور دیگر بودند (از همسایگان تا آمریکای شمالی، از آسیای مرکزی و خاورمیانه تا اروپا). دو دولت کمونیست چین و جمهوری اسلامی ایران بجای پذیرش مسئولیت با توهم توطئه این ویروس را به ارتش امریکا نسبت دادند.
انبوهی از دروغ و اطلاعات نادرست در ماه‌های دسامبر تا آوریل از بوق‌های تبلیغاتی چین کمونیستی و دولت اسلامی در ایران صادر شده است که همه در خدمت غفلت از اصل مشکل و بی‌توجهی به نتایج آن بوده‌اند.
📍درس دوم: به رسانه‌های چپ اعتماد نکنید
به هر گزارشی که از رسانه‌های آمریکایی و اروپایی (که اکثرا به بوق تبلیغاتی چپ تبدیل شده‌اند) و نیز بوق‌های همسان آنها در ایران بیرون می‌آید باید به دیده‌ی تردید نگریست. سی ان ان، نیویورک تایمز، واشنگتن پست، ان بی سی و سی بی اس و مانند آنها با ترس از متهم شدن به اسلام‌هراسی و چین‌هراسی و نژادپرستی صحنه را برای تبلیغات سیاسی دولت کمونیستی چین و دولت اسلامی ایران فراهم کرده و خواهند کرد. اینها با خبرگزاری دولتی چین و خبرگزاری‌های فارس و تسنیم کاملا هماهنگ عمل می‌کنند: دادن بالش و صندلی راحتی به مقامات چین و جمهوری اسلامی و انتقاد از دولت ترامپ (چون اروپایی‌تبار است). دو ویروس سیاست هویتگرا و پاکیزگی سیاسی باعث عدم مسئولیت‌خواهی و گزارش‌دهی از مبدأ ویروس و چگونگی مواجهه با آن شد. برای این رسانه‌ها حتی نام بردن از ویروس ووهان (منطقه‌ای که ویروس از آنجا شروع شد) باعث رد شدن یک مطلب و عدم انتشار آن می‌شود و بسیاری از رسانه‌ها در دیگر کشورها از این الگوی جاهلانه تبعیت می‌کنند. رسانه‌ها در گزارش مرگ ناشی از این بیماری مدام ارقام دولت‌های چین و ایران را با ارقام دولت‌های غربی مقایسه می‌کرده‌اند در حالی که از روز هم روشن‌تر است که آنها واقعیات را نمی‌گویند. این رسانه‌ها در اغراق در باب کسانی که در این بحران خواهند مرد (۲.۲ میلیون مرگ در امریکا و نیم میلیون در بریتانیا) و ایجاد ترس نیز دست گشاده‌ای داشتند.
📍درس سوم: سازمان‌های بین‌المللی فاسدند
به مواضع رئیس سازمان بهداشت جهانی در ستایش از دولت چین و عدم پاسخگویی مقامات آن در باب منشأ ویروس یا مقامات سازمان ملل در تقاضای رفع تحریم‌های آمریکا علیه جمهوری اسلامی نگاه کنید. مشخص است که اینها به موقعیت خویش در دولت چین یا سخنانی که مقامات جمهوری اسلامی درمورد آنها می‌گویند بیشتر تمرکز دارند تا انجام وظایف خود. این نهادها که بخش عمده‌ی بودجه‌های خود را از ملل غربی می‌گیرند تحت شعار عدالت جهانی و جهانی‌گرایی در خدمت دولت‌های اقتدارگرا و تمامیت‌خواه قرار گرفته‌اند. هیچ ملتی برای آزادی و توسعه نمی‌تواند به این سازمان‌های متشکل از دولت‌ها اتکا کند.
📍درس چهارم: هر بحرانی برای اسلامگرایان و سوسیالیست‌ها فرصت است و نه چالش
همانطور که نانسی پلوسی و دمکرات‌ها در بسته‌ی حمایتی کنگره برای مقابله با کُرونا به دنبال تسهیل سقط جنین، موافقت‌نامه‌ی محیط زیست، کاهش اتکای صنعت هواپیمایی به سوخت‌های فسیلی و حمایت دولتی از مراکز فرهنگی و موزه‌ها (فرهنگ دولتی) بودند، محمدجواد ظریف و حسن روحانی تلاش داشتند از موقعیت دشوار موجود برای رفع تحریم‌ها استفاده کنند و حکومت در عرصه‌ی داخلی نیز تلاش می‌کرد نشان دهد روحانیت و بسیج زالوهای بودجه‌های عمومی‌نیستند (با اقدامات نه تنها بی‌خاصیت بلکه زیانبار در عرصه‌ی عمومی). از همین جهت است که به علت مواجه شدن هر جامعه‌ای با بحران نباید اینگونه افراد را در موقعیت قدرت قرار داد چون بهترین فرصت‌طلبان عالم هستند.
📍درس پنجم: نهادهای اسلامی شده بی‌خاصیت هستند
در اوج بحران کُرونا مجلس شورای اسلامی تعطیل می‌شود در حالی که پزشکان و پرستاران و کارکنان شهردار‌ی‌ها با همه‌ی مشکلات و مخاطرات باید کار کنند. چه دورانی مهم‌تر از این دوره برای اعضای مجلس است که کار نظارتی خود را انجام دهند و با تصویب قوانین نظارت بر نهادهای دولتی و عمومی به مردم تحت فشار کمک کنند؟ هرچه نهادها در ایران اسلامی‌تر شده‌اند (مطیع‌تر برای ولایت فقیه) بی‌خاصیت‌تر گشته‌اند. از عوامل مهم این بی‌خاصیتی این است که اسلامگرایان هیچگاه از اشتباهات خویش درسی نمی‌گیرند.
📍درس ششم: متخصصان اسلامگرا به سطل زباله تعلق دارند
هر آنچه از «پزشکان و واگیرشناسان و الهیون و نظامیان و دیگر کارشناسان» اسلامگرا در دوران بحران کُرونا شنیده شده به کار زباله‌دانی می‌خورد چون تلاش کرده‌اند به باورهای ایدئولوژیک خود در دوران سختی لباس مذهبی بپوشانند و برای نظام تبلیغ کنند. حتی ذره‌ای اطلاع‌رسانی علمی در موضوعات بهداشتی و اقتصادی در سخنان این جماعت وجود ندارد یا اگر به نحو گزینشی به واقعیتی اشاره می‌کنند می‌خواهند از دل آن به توصیه‌های خود برسند.
📍درس هفتم: اتکا به روابط اقتصادی با دولت‌های کمونیستی و اسلامگرا خطرناک است
در اوج بحران کُرونا دولت چین ایالات متحده را به عدم ارسال دارو تهدید کرد. اگر دولت‌های غربی به محصولات دولت‌های اسلامگرا در دوران بحران نیاز داشتند با همین تهدیدها مواجه می‌شدند. از همین جهت اتکا بر محصولات راهبردی به اینگونه کشورها احمقانه و غیرمسئولانه است. از همین جهت است که بخشی از سیاستمداران آمریکایی به دنبال تجدید نظر در روابط اقتصادی با چین در واردات اینگونه محصولات هستند. ایرانیان نیز می‌توانند از این وضعیت درس بگیرند.
📍درس هشتم: به پیامبران آخرالزمانی نباید گوش داد
از ویژگی‌های چپ و اسلامگرایان عرضه‌ی داستان‌های آخرالزمانی و پایان بشریت در صورت عدم توجه به سیاست‌ها و دستورالعمل‌های آنهاست. آنها در عرصه‌ی اقتصاد و محیط زیست و سیاست مدام می‌گویند اگر به حرف ما گوش ندهید زیر آب‌های اقیانوس غرق می‌شوید، ثروتمندان همه را فقیر خواهند ساخت و فاشیست‌ها حاکم خواهند شد در حالی که سیاست‌های آنان مسبب فقر و دیکتاتوری و فلاکت و تخریب زمین هستند و خواهند بود.
📍درس نهم: هرچه دولت‌ها بزرگتر و فربه‌تر باشند کمتر می‌توان روی آنها حساب کرد
هرچه تمرکز قدرت در دولت مرکزی بیشتر باشد مقامات استانی و محلی کمتر می‌توانند مؤثر واقع شوند. بسته بودن دست استانداران و فرمانداران در ایران در حالی که مقامات دولت مرکزی در تهران مشغول این پا و آن پا شدن بودند واکنش مناسب در برابر بیماری را به تأخیر می‌انداخت یا بی‌تاثیر می‌ساخت. دولت مرکزی در جمهوری اسلامی نه تنها کمک چندانی به مقامات محلی نداشت بلکه مانع اقدامات احتمالا مثبت آنها نیز بود. پس از گذشت دو ماه از شیوع بیماری رئیس دولت حتی یک ویدئوکنفرانس با همه‌ی استانداران نداشته است.
📍درس دهم: توهم فقط نادرست نیست، مخرب است
جلوگیری از فعالیت پزشکان بدون مرز در اصفهان بر اساس این دیدگاه که «آمریکا با پزشکان جاسوسی می‌کند» نشان داد که نظریه‌ی توطئه تا چه حد می‌تواند خطرناک باشد. مقامات جمهوری اسلامی یک کشور را بر اساس توهم توطئه‌ی غربیان در همه‌ی زمینه‌ها و همه‌ی زمان‌ها اداره می‌کنند. البته منشأ این توهم آن است که خود آنها شبانه‌روز در کار توطئه علیه مخالفان و دشمنان موهوم خود هستند. اصل برائت و فرض «بی‌گناهی افراد مگر آنکه خلافش ثابت شود» با این نوع نگاه تبدیل می‌شود به اینکه «همه خلافکار به شمار می‌آیند مگر آنکه خلافش ثابت شود.»🔚
م.م
@cafe_andishe95
