سوگ_سیاوش گزارشی است از خویشکاری و از رویارویی نیکی و بدی، تقابل نور و ظلمت، جدال زیبایی و زشتی، و نبرد اهریمن و اهوراهزدا. شاهرخ مسکوب اساطیر ایران را برخوردار از ذاتی اخلاقی میدید. سیاوش با مرگ مظلومانهی خود «خویشتن کیهانی»اش را نجات داد. خویشتنی که نشانگر راه راست، بالندگی و مهر و مهرورزی بود. به نظر مسکوب «پهلوانان شاهنامه مردان آرزویند که در جهان واقعیت بهسر میبرند و چنان سربلندند که دستنیافتنی مینمایند».