19.9 C
تهران
پنج‌شنبه 6 مهر 1402 ;ساعت: 07:55
کافه لیبرال

لیبرالیسم چیست؟ لودویگ فون میزس

ليبراليسم نه دین است، نه جهان‌بینی و نه حزب منافع ویژه. دین نیست، زیرا نه ایمان و سرسپردگی طلب می‌کند، نه امری رازآلود گرداگرد آن را گرفته است و نه جزمیاتی دارد. جهان‌بینی نیست زیرا نمی‌خواهد گیتی را توضیح دهد، چنان که دربارهٔ معنا و مقصود هستی انسان‌ها هیچ چیز به ما نمی‌گوید و نمی‌خواهد بگوید. نوعی حزب که مدافع منافع خاصی باشد نیست، زیرا به هیچ فرد و گروهی وعده امتیاز ویژه نمی‌دهد و برای هیچ فرد و گروهی منفعت ویژه‌ای ایجاد نمی‌کند و نمی‌خواهد ایجاد کند. لیبرالیسم سراسر چیز دیگری است. ایدئولوژی است؛ نظریه‌ای است دربارهٔ روابط میان امور اجتماعی و همزمان به کارگیری این نظریه، در رفتار انسان‌ها در امور اجتماعی. هر قول و وعده‌ای که می‌دهد از آنچه در جامعه و از طریق جامعه می‌توان انجام داد، تجاوز نمی‌کند لیبرالیسم می‌خواهد فقط یک چیز به انسان‌ها بدهد: تکامل صلح‌آمیز و بی‌اختلال رفاه مادی برای همه تا از این طریق عوامل بیرونی درد و رنج را تا حدی که اصلاً در قدرت نهادهای اجتماعی است، از انسان‌ها دور نگاه دارد. هدفش کاستن از رنج و افزودن بر شادی است.

هیچ فرقه و حزب سیاسی پیش خود گمان نکرده است که بدون توسل به حواس انسان‌ها نیز می‌تواند کار خود را از پیش برد. گزافه‌گویی‌های سخن‌پردازانه، سر دادن موسیقی و سرود، نمایش پرچم‌ها، گل‌ها و رنگ‌ها همگی به منزلهٔ نمادهایی به کار گرفته می‌شود و رهبران می‌کوشند پیروانشان را به شخص خود پیوند دهند. لیبرالیسم اهل این کارها نیست. در لیبرالیسم از گل‌ها و رنگ‌های نمادین حزب و از سرود، بت‌ها، نمادها و شعارهای حزبی خبری نیست. ابزار کار ليبراليسم دغدغه و برهان است. همین‌ها باید آن را به سوی پیروزی سوق دهد.

 

مطالب بیشتری که ممکن است مورد علاقه شما باشند

نیکولو ماکیاولی پدر پراگماتيزم سياسى غرب

cafeliberal

مقدمه ای بر لیبرتاریانیسم با دیوید بوآز

cafeliberal

تاریخی از لیبرالیسم

cafeliberal

افلاطون،نخستين معمار انديشه سياسی

cafeliberal

لیبرالیسم سیاسی کانت

cafeliberal

جان لاک؛ آزادیخواه و انقلابی

cafeliberal

این وب سایت از کوکی ها برای بهبود تجربه شما استفاده می کند. ما فرض خواهیم کرد که شما با این مسئله موافق هستید ، اما در صورت تمایل می توانید انصراف دهید. تائید بیشتر بخوانید