سرکوب و کشتار دگراندیشان مذهبی در ایران از صفویه تا سال1386 سهراب نیکو صفت
مجموعه ی دو جلدی » سرکوب و کشتار دگر اندیشان مذهبی در ایران » نمونه ای از کارهای روشنگرانه و تاثیر گذار در این عرصه است. کاری به قلم سهراب نیکو صفت ، که انتشارات پیام به سال 1388 منتشر کرده است .
جلد نخست این مجموعه در 487 صفحه » برخی از مفاهیم کلی و تاریخ سرکوب دگراندیشان مذهبی از عصر صفویه تا انقلاب اسلامی را بررسی می کند » و جلد دوم در429 صفحه به بهائی ستیزی و بهائی کشی در» سی ساله اخیر- از انقلاب اسلامی تا سال 1386″ می پردازد
در » پیشگفتار » جلد نخست این مجموعه چنین آمده است:
» …در صد و اندی سال اخیر ، که روشنفکری و گرایش های سیاسی مدرن در ایران پا گرفتند ، اغلب روشنفکران و حتا احزاب، نهادها و گرایش هائی که خود قربانی سرکوب روحانیت شیعه بودند نیز سرکوب نهادینه شده علیه دگراندیشان مذهبی را نادیده گرفته اند……. در جوامعی که دین اکثریت به دین رسمی حکومتی بدل و روحانیت دین رسمی در قدرت سیاسی سهیم می شود ، دولت ها، خواسته یا نا خواسته ، به همکاری با دستگاه های روحانی بر خاسته و نهاد های حکومتی ، قضائی و فرهنگی را به ابزار سرکوب پیروان مذاهب اقلیت بدل می کنند. در جوامعی که حکومت های تئوکراتیک بر آنان حکم می رانند و دین سکان قدرت سیاسی و نهاد های قضائی و قانون گذاری را قبضه می کند ، حذف همه جانبه و خشن و برنامه ریزی شده اقلیت های دینی به یکی از اهداف اصلی حکومت بدل می شود………..در سرکوب و کشتار دگراندیشان مذهبی اما نه فقط خصومت روحانیت و دربار، که علاوه بر آن روان شناسی جمعی ، نظام ارزشی و فرهنگ مسلط بر جامعه نیز نقشی کار ساز داشته و دارد…..»
جلد دوم کتاب که به دوران جمهوری اسلامی پرداخته، می نویسد: در ماده چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی آمده است: «کلیه قوانین و مقررات مدنی، جرایی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر اینها باید بر اساس موازین اسلامی باشد. این اصل بر اطلاق یا عموم همه اصول قانون اساسی و قوانین و مقررات دیگر حاکم است و تشخیص این امر با فقهای شورای نگهبان است.» روشن است حتی رعایت چنین قانونی چه نتایجی برای دگراندیشان به بار می آورد و چه فضای وحشت انگیزی از تبعیضات اجتماعی و حقوقی را بر جامعه ایران حاکم کرد. زندان، آزار و اذیت و مصادره اموال، اعدام و محرومیت از حقوق مدنی در دستور کار دولتمردان قرار گرفت و گروه های مذهبی از مسیحیان، یهودیان و رزتشتیان و بویژه بهاییان تا دراویش و حتی مسلمانان سنی مذهب مورد ظلم و تجاوز قرار گرفتند. حکومت اسلامی در ایران اعتقادی به حقوق بشر ندارد و مدعی است که معیار حقوق بشر در ایران حقوق بشر اسلامی است. در کشوری که در آن آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان در برگزاری کنگره سرداران شهید می گوید «بشر غیر از اسلام همان حیواناتی هستند که روی زمین می چرخند و فساد می کنند.» چه انتظاری غیر از اینگونه رفتارها و کردارها از مسوولان حکومت اسلامی می توان داشت؟
(این کتاب در سال 95 مجددا چاپ شد و نام نویسنده به ایرج اشراقی تغییر یافت )
