21.7 C
تهران
چهارشنبه 5 مهر 1402 ;ساعت: 22:15
کافه لیبرال

تسویه‌حساب‌های داخلی بعد از افشای ارقام فروش «برجام» در آمریکا

انتشار گزارش اخیر مجله نیویورک‌تایمز در معرفی بن رودز مشاور امنیت ملی اوباما و اظهارات جنجال‌برانگیز او پیرامون نحوه تبلیغ دولت آمریکا برای فروش توافق جامع اتمی، فرصتی در اختیار اصولگرایان جمهوری اسلامی قرار داده تا ضمن گشودن جبهه تازه‌ای برای رویارویی با دولت حسن روحانی پیرامون نتایج «برجام»، برای نخستین بار گردانندگان لابی جمهوری اسلامی در آمریکا (خودی‌ها) را نیز موردحمله قرار دهند.
بر اساس شواهد، درگیری‌های اخیر کنگره با کاخ سفید و تهدید قانون‌گذاران به اقدام قضایی برای احضار بن رودز به کمیته تحقیق مجلس نمایندگان آمریکا، در صورت خودداری وی از حضور داوطلبانه در جلسه بازجویی، اصولگرایان حکومت مذهبی تهران را به تدارک اقدامات مشابهی با دولت روحانی تشویق کرده است.
توافق اتمی ایران و گروه ۱+۵ که با معماری آمریکا به نتیجه رسید و باراک اوباما علاقه‌مند است تاریخ به‌عنوان میراث سیاسی دولت وی از آن یاد کند، در صورت راه یافتن نامزد جمهوری‌خواهان به کاخ سفید طی انتخابات ماه نوامبر و یا شکست روحانی طی انتخابات رییس جمهوری بعدی، درخطر شکست قرار خواهد گرفت.
اصولگرایان حکومت اسلامی ایران که در انتخابات مجلس اسلامی دهم اکثریت خود را ازدست‌داده‌اند تمام توان و تلاش خود را متوجه انتخابات رییس جمهوری سال بعد و فراهم ساختن زمینه شکست روحانی ساخته‌اند و درراه رسیدن به این هدف نقاط ضعف برجام را دستمایه‌ای قابل می‌بینند.

پرداخت پول برای تبلیغ در آمریکا

از سال ۲۰۱۳ و همسو با تدارک دیدارهای محرمانه سیاسی بین نمایندگان ایران و دولت آمریکا، همکاری سیاسی- تبلیغاتی محدودی میان یک بنیاد غیردولتی به نام پلاشرز Ploughsharers و یک گروه یهودی-آمریکایی مدعی طرفداری از صلح به نام جی استریت. J Street در واشنگتن به‌منظور فراهم ساختن تسهیلات بعدی در این زمینه، شکل گرفت
گروه موسوم به پلاشر به‌نوبه خود اعتبارات مالی از بنیادهای دیگر آمریکایی و غیر آمریکایی دیگری برای تعقیب هدف‌های خود دریافت می‌کرد. در بین تأمین‌کنندگان مالی گروه پلاشرز، بنیاد راکفلر The Rockefeller Foundation، بنیاد فورد Ford Foundation و سازمان سوروس* دیده می‌شوند.
دولت آمریکا و سازمان‌های اطلاعاتی آن کشور در هدایت مسیر و تقسیم اعانه‌های سیاسی بنیادها به افراد و مؤسسات موردنظر، نقش مؤثر و فعال دارند.
دولت اوباما در آغاز مذاکرات اتمی با مخالفت شدید و آشکار نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل و همچنین مقاومت کنگره آمریکا روبرو بود.
در واشنگتن دو لابی‌گر یهودی– آمریکایی، از گروه‌های دیگر شناخته‌شده‌ترند- لابی بزرگ‌تر «آیپک» دست راستی، نزدیک به حزب جمهوری‌خواه آمریکا و حامی دولت نتانیاهو است.
لابی‌گر کوچک‌تر به نام «جی-استریت»، ملایم‌تر از آیپک، موافق صلح اعراب و اسرائیل، حامی طرح ایجاد دو دولت اسرائیلی و فلسطینی، نزدیک به حزب دمکرات آمریکا و موافق مذاکرات اتمی با جمهوری اسلامی است.
دولت اوباما به‌منظور کاهش مخالفت نتانیاهو، خود را به تجهیز جی استریت و تبلیغ به سود توافق اتمی از زبان این گروه یهودی نیازمند می‌دید. مدارک منتشرشده اخیر که در رسانه‌ها انعکاس وسیعی یافته حاکی از پرداخت ۵۷۶٫۵۰۰ دلار با وساطت گروه پلاشرز به موسسه جی استریت به‌منظور تبلیغ توافق اتمی در اجتماعات یهودیان و رسانه‌ها است.
اسناد دیگری که خبرگزاری آسوشیتدپرس منتشر ساخته حاکی از پرداخت ۲۸۱٫۰۰۰ دلار به لابی جمهوری اسلامی موسوم به «نایاک»** برای تبلیغ توافق اتمی در رسانه‌های آمریکایی، برگزاری اجتماعات، لابی‌گری در کنگره و همکاری با گروه مذاکره‌کنندگان ایرانی است.
ازجمله ارقام دیگری که منتشرشده پرداخت یک‌صد هزار دلار به شبکه رادیو سرتاسری (ملی) آمریکا است.

دم‌روباه و عبای حکومت

همزمان با احضار رودز، دستیار اوباما به مجلس نمایندگان و انتشار گزارش‌هایی پیرامون تقسیم پول از سوی بنیادهای سیاسی در آمریکا، تسنیم، خبرگزاری مرتبط با سپاه پاسداران حکومت اسلامی، ضمن نقل بخشی از مطالب خبرگزاری آسوشیتدپرس در مورد پرداخت ۷۰ هزار دلار به دانشگاه پرینستون آمریکا برای حمایت از مطالب و نوشته‌های حسین موسویان مذاکره‌کننده ارشد سابق هسته‌ای تهران، او را غیرمستقیم متهم به دریافت مستقیم پول از این بابت ساخت.
در جای دیگری از گزارش تسنیم، نایاک نیز به بهانه دریافت بیش از ۲۸۰ هزار دلار از منابع آمریکایی، مورداشاره قرارگرفته و این بار از آن به‌عنوان «لابی‌گر جمهوری اسلامی» یادشده است؛ موضوعی که گردانندگان نایاک درگذشته آن را قویاً رد می‌کردند و در رسانه‌های داخلی حکومت نیز هرگز به‌عنوان لابی‌گر از آن یاد نمی‌شد.
حسین موسویان، سفیر سابق جمهوری اسلامی در آلمان و یکی از متهمان پرونده ترور شرفکندی و همراهان در رستوران میکونوس که تا سال ۲۰۰۵ معاون روحانی در مذاکرات اتمی بود و بعد از تغییر دولت خاتمی، معاون روحانی در مرکز مطالعات مجمع تشخیص مصلحت رژیم شد، وصله‌ای است که با هیچ ترفندی بر قامت نه‌چندان رسای اصلاح‌طلبان حکومت اسلامی نمی‌چسبد و از این لحاظ «خودی» دیگری است که قربانی هدف‌های بزرگ‌تر می‌شود.
به ترتیب و تنها به‌منظور زیر فشار قرار دادن دولت روحانی و انتقاد از تمام جوانب برجام، موسویان که پیش از تشکیل دولت دوم احمدی‌نژاد راهی آمریکا گردیده و زیرپوشش همکاری با دانشگاه پرینستون، به مهره‌ای مؤثر در ماشین تبلیغات برای مذاکرات و توافق اتمی تبدیل‌شده بود از تبعات درگیری‌های درون‌گروهی شاخه‌های حکومت مصون نماند.
باوجود انکار دریافت مستقیم پول توسط حسین موسویان از موسسه پلاشرز، دفاعیه وکیل او هوشنگ پوربابایی حاکی از دریافت پولی است که پلاشرز برای پرداخت حقوق به موسویان در اختیار دانشگاه پرینستون قراردادهاست.
جنجال‌های ناشی از افشای ابعاد مالی تبلیغ هدایت‌شده برای فروش برجام نزد افکار عمومی آمریکا و آشکارتر شدن نقش شماری از گردانندگان ازکارافتاده و یا روزنامه نویسان به‌ظاهر فروریخته از بدنه حکومت اسلامی که در آمریکا جذب مؤسسات به‌اصطلاح غیرانتفاعی شده و با کلاه‌های مختلف همچنان در خدمت حکومت اسلامی تهران قرار دارند، تنها بخشی از مشکلات توافق اتمی برای ماندگاری طی ماه‌های آینده است.
عوامل نظامی و اصولگرایان حکومت، باطل شدن برجام را بزرگ‌ترین بخت خود برای شکست روحانی در انتخابات سال آینده می‌بینند و برای رسیدن به جایزه بزرگ و تصاحب دولت که منبع اصلی ثروت و توسعه فساد مالی و اداری حکومت است، حتی پیش از انتخابات روز هشت نوامبر در آمریکا تسویه‌حساب‌های داخلی را آغاز کرده‌اند.

Open Society Foundations (OSF), formerly the Open Society Institute, is an international grant-making network founded by businessmagnate George Soros
National Iranian American Council(NIAC)

مطالب بیشتری که ممکن است مورد علاقه شما باشند

چرایی‌های ترور فخری‌زاده و نقدی بر تئوری «جنگ ستارگان»، رضا تقی زاده

cafeliberal

معرفی سلاح‌های انتخابی دونالد ترامپ در جنگ سرد علیه جمهوری اسلامی

cafeliberal

رزم ناو «شهید رودکی»، قورباغه رنگ‌شده فرمانده سپاه پاسداران!

cafeliberal

در صورت رأی منفی سنا توافق اتمی چه خواهد شد؟

cafeliberal

کنار گذاشته شدن هند از چابهار؛ چین پاورچین از راه می‌رسد

cafeliberal

خط قرمزهای سابق، در توافقنامه قرمز نیست

cafeliberal

این وب سایت از کوکی ها برای بهبود تجربه شما استفاده می کند. ما فرض خواهیم کرد که شما با این مسئله موافق هستید ، اما در صورت تمایل می توانید انصراف دهید. تائید بیشتر بخوانید